Onzekerheid is killing!
Onzekerheid is killing! In een tijd waar alles normaal lijkt te zijn wat niet normaal is, merk ik in mijn omgeving dat het steeds vaker zijn tol begint te eisen. Waar vertrouwen in jezelf aanwezig is, maar wordt overgenomen door onzekerheid.
Zo zat ik afgelopen week met een bijzondere vrouw aan tafel. Wat ik zag was een warme, open, krachtige vrouw met zelfvertrouwen. Een vrouw die geloofde in wie ze is en wat ze kan. Een vrouw die door veel vallen en opstaan de vrouw is geworden die zij nu is.
Claire, dit is niet haar echte naam, heeft toestemming gegeven dat ik haar verhaal en haar traject deel. Jarenlang heeft Claire geïnvesteerd in zichzelf, zich op het gebied van persoonlijk leiderschap enorm ontwikkeld. En daar zit het pijnpunt nu. Dankzij alle ontwikkelingen die zij heeft doorlopen, heeft zij nu te maken met onzekerheid. Onzekerheid of ze wel of niet kan blijven binnen de organisatie waar zij nu werkzaam is.
Gouden toekomst met prachtige vooruitzichten.
Vorig jaar is Claire begonnen binnen een organisatie waar een gouden toekomst werd beloofd, training on the job, verschillende interne opleidingen, uitzicht op een vast contract. Alle ingrediënten leken te kloppen. Een kans om zich te ontwikkelen op het gebied van communicatiespecialist ouderenzorg. Het ging alleen allemaal anders dan dat het in eerste instantie het geval was.
Flexibel zijn is prachtig, maar wat als dit onzekerheid geeft?
Na vier maanden werd Claire overgeplaatst naar een nieuwe afdeling. Dit was beter voor de interne verdeling binnen de organisatie. Claire zag dit als een nieuwe uitdaging en ging er vol voor. Na drie maanden kreeg zij te horen dat vanwege bezuinigingen er gesneden ging worden in het aantal tijdelijke contracten. Gedurende twee maanden was er een volledige radiostilte, en ontstond er een golf van onzekerheid. Maar nog niet voor Claire, zij gelooft in haar kwaliteiten en talenten en bleef ondanks de onrust en ruis hier rustig onder. Vol energie deed zij haar werk. Binnen de organisatie nam de onrust onder het personeel echter toe, vooral onder degene met een tijdelijk contract. Claire wist één ding zeker, ze wilde niet mee gaan in deze negatieve flow.
Groen licht!!!
In september dit jaar kwam er eindelijk groen licht en werd er meer bekend. Iedereen met een tijdelijk contract kreeg de uitnodiging voor een gesprek. In dat gesprek kreeg Claire te horen dat ze opnieuw moest solliciteren op haar huidige baan. Het aantal communicatiespecialisten ouderen moest vanwege bezuinigingen krimpen. Het wachten op de interne vacature duurde vervolgens zes weken. Nu kreeg zelf Claire de kriebels en voelde interne onrust. Maar ze wilde deze onrust geen overhand laten krijgen.
En daar was die dan, de langverwachte interne vacature. Binnen no-time had Claire een motivatiebrief vanuit haar hart geschreven en een prachtig CV toegevoegd. Het wachten begon opnieuw. Claire was verrukt dat ze een telefoontje kreeg met de uitnodiging voor een gesprek. Yes. Het wachten en het rustig blijven werd beloond.
Wat een onverwachte verandering teweeg kan brengen.
Vanwege de periode waarin wij op dit moment verkeren, werd het sollicitatiegesprek via teams gevoerd. Claire was helemaal voorbereid, zat er klaar voor, maar door een technische storing kon er geen verbinding worden gemaakt. Snel schakelen. Het sollicitatiegesprek werd telefonisch gevoerd. En dat voelde heel fout voor Claire. Zo flexibel als ze altijd is, was dit schakelen haar teveel. Het gesprek ging niet zoals ze voor ogen had. Hoe krachtig haar brief en CV ook waren, na een week kreeg ze te horen dat het kwartje de verkeerde kant was uitgerold.
Tranen, frustratie, boosheid, verdriet, ongeloof, allemaal emoties die naar boven kwamen toen Claire hoorde dat haar contract niet werd verlengd met een jaar, maar met drie maanden. Het kwam nog niet echt binnen, maar gelukkig nog drie maanden extra tijd. Drie maanden om opnieuw op een andere afdeling in te werken en vol gas te gaan zodat ze onmisbaar is. Drie maanden om zich te bezinnen welke richting ze op wilde gaan. Drie maanden reserve tijd. Een klein tikje van opluchting en rust.
Gebroken maar niet verslagen.
En nu zit Claire voor me. De krachtige, zelfverzekerde vrouw lijkt gebroken, de onzekerheid van drie maanden contractverlenging voelen killing! Wat nu? Ik laat een stilte vallen en dan komt Claire weer in actie. Ze verteld me dat ze niet wil afwachten. Dat ze niet gaat toekijken of er toevallig nog een vacature vrijkomt binnen de organisatie. De ogenschijnlijk verdwenen kracht komt weer terug. Ze wil maar één ding. Ze wil erkenning voor wie ze is, ze wil waardering krijgen. Zolang ze binnen deze organisatie blijft hangen, gaat dat niet gebeuren. Hier wordt met mensen gespeeld, aldus Claire haar woorden.
Niet langer als speelbal!
Na een lang gesprek weet Claire het zeker. Ze wil aan de bak met zichzelf, ze wil niet blijven hangen in dingen die niet gelukt zijn, opleidingen die niet zijn gedaan, maar met rechte rug vooruit. Alleen hoe, dat weet Claire niet. De komende maanden ga ik als haar coach, Claire begeleiden bij haar loopbaanvraagstukken, zodat 2021 een energievol jaar wordt waar Claire volledig in haar kracht komt te staan en werk gaat doen waar ze intens gelukkig van wordt. Zij wil niet langer als een speelbal aan het lijntje gehouden worden.
Neem zelf de regie in handen!
Wil je weten hoe Claire de onzekerheid gaat killen in plaats van zich hierdoor te laten killen, blijf de blogs dan volgen. Wie weet kan het jou helpen om ook stappen te ondernemen en aan de slag te gaan met jezelf. Want één ding is zeker. De tijd die altijd zo normaal leek, is op dit moment niet normaal. Tijd om zelf de regie te nemen, zodat je niet in een diep gat valt.
“start het nieuwe jaar met verse energie en begin vandaag nog met het bouwen aan jouw toekomst, jij kunt dit!”